W większości przypadków majątek dzielony jest po połowie. Nie każdy rozwód musi się jednak zakończyć w ten sposób. Dlaczego więc niewiele osób decyduje się na dochodzenie nierównego podziału wspólnego dorobku?

Nierówny podział majątku – obawy.

Główną trudnością i źródłem obaw przy składaniu wniosku o nierówny podział majątku jest konieczność jego uzasadnienia i przedstawienia odpowiednich dowodów. Często jest to trudne, ale nie jest niemożliwe, choć może wymagać pomocy prawnika. Przed sądem trzeba wykazać łącznie, że:
1) podczas trwania małżeństwa, w którym obowiązywała wspólność ustawowa, jedna ze stron znacznie bardziej przyczyniła się do powstania majątku wspólnego niż druga, oraz
2)istnieją ważne przyczyny (moralne), które przemawiają za nierównym podziałem majątku;

Co trzeba zrobić, żeby uzyskać nierówny podział majątku?

Aby sąd w ogóle rozpatrzył kwestię nierównych udziałów we wspólnym dorobku, trzeba takie żądanie przed sądem przedstawić. Sąd nie rozpatrzy tej sytuacji z urzędu.

Trzeba też pamiętać, że wbrew obiegowej opinii, wyższe zarobki jednego z małżonków nie są wystarczająca podstawą do nierównego podziału majątku. Sąd na równi z pracą zarobkową traktuje bowiem nakład pracy przy wychowywaniu dzieci, czy dbaniu o dom.

Alkoholizm, narkomania, przemoc i marnotrawienie majątku – argumenty za nierównym podziałem majątku.

Czynnikiem przemawiającym za nierównym podziałem majątku mogą być patologiczne zachowania (przemoc domowa), uzależnienia (alkoholizm, narkomania, hazard), ale także marnotrawienie wspólnego dorobku, czy uchylanie się od pracy. W niektórych sytuacjach sąd może całkowicie pozbawić jedną ze stron udziałów w majątku, kiedy na przykład jeden z małżonków opuścił rodzinę i w ogóle nie wspierał jej finansowo.

Każda okoliczność, którą sąd ma rozpatrzyć, musi być udowodniona, zaś pewne zjawiska mogą być wręcz niemożliwe do wykazania właśnie z powodu braku dowodów.

Nierówny podział majątku wspólnego jest sytuacją wyjątkową, sądy stosują takie rozwiązanie bardzo rzadko i z dużą ostrożnością.